De zon schijnt al vroeg de kamer binnen, maar ik heb heerlijk geslapen! Een king size bed is toch wel veel lekkerder, dan onze queen thuis. Helaas is onze slaapkamer net te smal om er een te herbergen.
Om kwart voor negen sta ik op, ik ben al langer klaar wakker, maar heb nog lekker gedoezeld. De rest van het gezin ligt nog in diepe rust.
Met koffie en cereal en mijn computer installeer ik me op het balkon. Heerlijk, dat geluid van de branding. Er staat een reiger heel rustig op het strand. Zo af en toe lopen er wandelaars langs, maar hij blijft gewoon staan.
Net als ik me bedenk, dat ik nog geen dolfijn heb gezien, zie ik een grijze vin uit het water komen. Jee, zeg, dat maakt dit toch wel echt paradijs! Vijftig meter van de zee, een prachtig wit strand en dolfijnen voor onze deur! Ik geniet met volle teugen!
Langzaamaan wordt het drukker op het strand (hoewel je je absoluut geen Nederlandse drukte moet voorstellen, met "druk" bedoel ik tien mensen of zo). Om tien uur staat Rick eindelijk op en we lopen samen vijf kilometer naar het noorden.
Het zand is spierwit en zacht, maar er liggen ook veel schelpen
Ook nu weer zien we een heel aantal dolfijnen, ze zwemmen super dicht bij de kust! De boeien liggen honderd meter van het strand en daar zwemmen ze vaak nog binnen. Het lijkt me fantastisch om daar dicht bij te komen. Aan de andere kant weet je natuurlijk ook nooit hoe een wilde dolfijn zal reageren.
Vlak naast de boei, zo'n 100 meter van de kustlijn
Het is superwarm, we hadden water om te drinken mee moeten nemen. Zodra we terug zijn duiken we in het zwembad. Rick (vind ik later uit) zonder zonnebrandcreme en dat is later te zien, hij wordt bietroot verbrand! Saskia heeft zijn huid en ook zij ziet er al flink rood uit, ondanks de 50 SPF, waarmee ze zich heeft ingesmeerd!
Saskia vraagt, wat we vandaag gaan doen. Antwoord: zwemmen, eten, zwemmen, eten. Maar vanwege de rode huiden besluiten we (althans, dat denken we) een pauze van de zon te nemen en na de lunch een midget golf baan op te zoeken.
Na het zwembad dobberen we in de zee, als Katja eindelijk te voorschijn komt. En niet zomaar, ze heeft gymschoenen en sportkleding aan! Ze gaat namelijk hardlopen. Het is inmiddels echt warm, dus ik hou mijn hart vast.
Vooral al ze na een uur nog niet terug is haal ik me van alles in mijn hoofd over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Rick, daarentegen, is zo koel als een komkommer, en hij heeft natuurlijk gelijk, want niet veel later komt een heel verhitte Katja terug. Ze was wat te ver gelopen en had geen energie om terug hard te lopen. Het zal nog een lange weg worden voor mij om haar volgend jaar helemaal los te moeten laten!
We maken ons klaar voor de lunch en golf en strijken neer op het terras aan het water van The Pub. Daar bestel ik een lekkere mahi mahi wrap en de anderen genieten ook van hun keuzes.
Even verderop is een van de thema midget golf parken, waar de strandplaatsen hier in de VS zo bekend om staan. We hebben een $1 kortingscoupon uit het huisje bij ons en het is helemaal niet druk (wel anders, dan toen we met vaderdag gingen spelen!).
Deze baan, Smuggler's Cove, gaat langs levende alligators, die volgens de dame bij de kassa geen honger meer hebben, want ze hebben vanochtend kip gehad. Jammer voor Kai en Saskia, want die hadden gehoopt ze te voeren.
Verder is het een leuk traject door allerlei grotten. Helaas heb ik enorme buikpijn, echt het soort, waarmee je nauwelijks kunt staan. Rick haalt wat water voor me en gelukkig staan er overal banken, zodat ik kan gaan zitten. Pff, ik baal, want het is een heel leuke baan.
Uiteindelijk wint Kai met een punt over mij en Rick op de derde plaats, de meisjes hebben nog wat praktijk nodig, vooral Katja slaat er maar wat op los. Ondanks de buikpijn lachen we wat af en het is weer eens wat anders.
Terug bij het huisje vertrekken de kinderen meteen weer het water in. Rick en ik blijven lezen tot mijn buikpijn minder is. Dan gaan ook wij in het warme zeewater dobberen.
Het fijne is, dat we enkel een baddoek mee hoeven te nemen, we lopen zo van het huisje de zee in. Wat is het internet toch fantastisch, want dat is hoe ik dit huisje heb gevonden!
De anderen gaan zich afspoelen in het zwembad, maar ik blijf in de zee. Dit is zo ontspannend! Toen ik met Petra hier was genoten we al van de vele verschillende vogels en nu doe ik dat weer. Ik zie een kleine vogel heel bekwaam vissen, een witte vogel met knalrode bek pikt in het zand en pelikanen vliegen telkens hooghartig over.
Na alle douches en dergelijke zijn we eindelijk om half acht klaar voor het avondeten. Nu is het dicht bij zonsondergang, dus ik wil graag een restaurant aan het strand om die te zien.
Tot onze verbazing is dat nog niet zo makkelijk te vinden. De meeste gebouwen aan het strand zijn prive huisjes, zoals het onze. Pas in North Redington Beach vinden we Mango's bij het Doubletree hotel.
We krijgen een tafel op het terras en de zonsondergang is prachtig!!! Maar het restaurant haalt niet bij dat van gisteren. Kwa atmosfeer, maar ook kwa voedsel en dat is voor een Doubletree, toch een betere keten, geen goede advertentie.
Kai's zoete aardappel chips zijn compleet verbrand. Als we dat aan de serveerder vertellen, vraagt hij of we nieuwe willen, maar het is inmiddels al tijd voor het hoofdgerecht, dus Rick zegt "Nee". We betalen er toch voor, ondanks, dat ze duidelijk zwart geblakerd zijn (voor degenen, die nog niet in de VS zijn geweest, dit is ongewoon).
Katja en ik hebben de tonijn als hoofdgerecht en die is taai! Dat heb ik nog nooit meegemaakt! Soms is het droog of zo, maar taai? Het is geen biefstuk! Rick wil niet, dat we er iets over zeggen, hun gefrituurde grouper was lekker.
Ondanks de mooie zonsondergang (waarvoor we wel naar het strand moeten lopen, want vanaf onze tafel kijken we tegen struiken aan) is Mango's geen restaurant, dat ik aanraad. Te duur voor wat het te bieden heeft.
Maar wij zijn op vakantie en ik schrijf dit enkel als informatie voor eventuele toekomstige bezoekers. Want al met al genieten wij van onze maaltijd hier!
Thuis kijken we Men in Black II. Heel grappig! Morgen hoop ik eerder op te staan, de ochtend is hier goud (vind ik dan!)!
No comments:
Post a Comment